คดีผู้บริโภคเป็นอย่างไร

เมื่อปี พ.ศ.๒๕๕๑ ได้มีการออกพระราชบัญญัติวิธีพิจารณาคดีผู้บริโภค เพื่อให้ความคุ้มครองและความยุติธรรมแก่ผู้บริโภค คดีแบบไหนที่เป็นคดีผู้บริโภค ก็คือต้องเป็นคดีแพ่งที่ผู้บริโภค หรือผู้มีอำนาจฟ้องคดีแทนผู้บริโภคได้แก่ คณะกรรมการคุ้มครองผู้บริโภค กับผู้ประกอบธุรกิจซึ่งพิพาทเกี่ยวกับสิทธิและหน้าที่ตามกฎหมายอันเนื่องมาจากการบริโภคสินค้าหรือบริการ คดีแพ่งเกี่ยวกับความรับผิดต่อความเสียหายที่เกิดขึ้นจากสินค้าที่ไม่ปลอดภัย ผู้บริโภคก็คือผู้ซื้อหรือผู้ได้รับบริการจากผู้ประกอบธุรกิจ หรือได้รับการเสนอชักชวนจากผู้ประกอบธุรกิจ รวมถึงผู้ใช้สินค้าหรือได้รับบริการจากผู้ประกอบธุรกิจโดยไม่ได้เป็นผู้เสียค่าตอบแทนด้วย เช่นเป็นผู้ใช้สินค้าทดลอง หรือใช้บริการที่เป็นโปรโมชั่นฟรี ก็เกี่ยวข้องด้วย ผู้ประกอบธุรกิจก็คือผู้ขาย ผู้ผลิตเพื่อขาย ผู้สั่งหรือนำเข้ามาในราชอาณาจักรเพื่อขาย หรือผู้ซื้อเพื่อจะขายต่อซึ่งสินค้าและบริการ และรวมถึงผู้ประกอบกิจการโฆษณาด้วย การฟ้องคดีผู้บริโภคมีข้อดีคือสามารถฟ้องด้วยวาจาต่อเจ้าพนักงานคดีหรือจะฟ้องเป็นหนังสือก็ได้ เมื่อยื่นฟ้องแล้วศาลจะนัดมาไกล่เกลี่ย และที่สำคัญผู้บริโภคอย่างเรา ๆ ท่าน ๆ ไม่ต้องเงินค่าธรรมเนียมคือได้รับการยกเว้นค่าขึ้นศาลและค่าธรรมเนียมอื่น ๆ ซึ่งเป็นความประสงค์ในการออกพระราชบัญญัติฉบับนี้เพื่อลดข้อจำกัดของผู้บริโภคให้เข้าถึงความยุติธรรม ส่วนผู้ประกอบธุรกิจจะฟ้องผู้บริโภคต้องเสียค่าขึ้นศาลและค่าธรรมเนียมตามปกติ นอกจากนี้ก็ยังมีความเสียหายที่ไม่เกิดขึ้นในทันทีซึ่งบางที่ต้องใช้ระยะเวลากว่าจะเกิดความเสียหายแก่ ชีวิต ร่างกาย สุขภาพ อนามัย จะแสดงออกมาให้เห็น เช่นได้รับสารพิษจากสินค้าหรือบริการ ดังนี้ก็สามารถเรียกร้องได้ภายใน ๓ ปีนับแต่วันรู้ถึงความเสียหายหรือรู้ตัวผู้รับผิด แต่ต้องไม่เกิน ๑๐ ปีนับแต่วันที่รู้ถึงความเสียหาย ดังนั้นผู้บริโภคทั้งหลายที่ได้รับกระทบจากสินค้าหรือบริการ ที่ไม่ปลอดภัย ก็ควรจะฟ้องร้องเรียกค่าเสียหายได้และได้รับยกเว้นค่าธรรมเนียมศาลจึงเป็นโอกาสดีที่ผู้บริโภคจะมาเรียกร้องความยุติธรรมได้ เมื่อเห็นว่าไม่ได้รับความเป็นธรรม
ขอให้ทุกท่านโชคดีครับ